راهنمای نویسندگان

بسمه تعالی

راهنمای نگارش و تنظیم مقالات

شرایط عمومی

  1. فصلنامه حکمت اسلامی فقط مقالات پژوهشی معتبر و اصیلی را که ساختار علمی دارد و بر اساس شیوه‌نامه نشریه تنظیم شده است، ارزیابی می‏کند.
  2. مقاله ارسالی باید اولاً به زبان فارسی و نتیجة تحقیق نویسنده یا نویسندگان باشد. ثانیاً متن کامل آن نباید پیش‏تر در نشریات داخلی یا خارجی و یا به‏عنوان بخشی از یک کتاب چاپ شده باشد. ثالثاً هم‏زمان برای چاپ به دیگر مجلات علمی فرستاده نشده باشد.
  3. مشخصات کامل پدیدآورنده، شامل نام و نام خانوادگی نویسنده یا نویسندگان، مرتبه علمی، خلاصه‌ای از پیشینة علمی ـ پژوهشی، نام دانشگاه یا مرکز علمی نویسنده، نشانی دقیق پستی، نشانی الکترونیکی و شماره تلفن به همراه مقاله فرستاده شود.
  4. مقالات ارسالی حتماً باید تألیفی باشد. مقالات ترجمه‌ای نیز در صورتی قابل چاپ خواهد بود که همراه نقد و بررسی باشد و نسخه‌ای از متن اصلی و معرفی اجمالی نویسنده همراه آن ضمیمه گردد.
  5. فصلنامه حکمت اسلامی در اصلاح و ویرایش مقاله آزاد است و مقالات دریافتی در صورت تأیید یا عدم تأیید بازگردانده نمی‌شود.
  6. حق رد یا قبول و نیز ویرایش و اصلاح مقالات برای فصلنامه محفوظ است.
  7. مقالات و مطالب منتشر در فصلنامه حکمت اسلامی، لزوماً بیان کننده دیدگاه‌های فصلنامه نیست.
  8. حق چاپ مقاله پس از پذیرش برای فصلنامه محفوظ، و امکان نقل مطالب در جای دیگر با ذکر نشانی نشریه بلامانع است.

نحوه تنظیم مقالات

1. مقاله به ترتیب شامل عنوان، چکیده، واژگان کلیدی، مقدمه، متن اصلی (شامل بیان مسئله، پرسش‏‌ها، روش تحقیق، یافته‌ها و نتیجه‌گیری) و فهرست کامل منابع خواهد بود.‌

2. چکیده مقاله باید حداکثر در دویست کلمه تنظیم گردد که حاوی بیان مسئله، هدف، روش، یافته‌ها و نتیجه‌گیری یافته‌ها باشد.

3. واژگان کلیدی شامل حداکثر هفت واژه و ترجیحاً مستخرج از اصطلاح‌نامه‌های علوم اسلامی موجود باشد.

4. حتی الامکان ترجمه انگلیسی و عربی چکیده و واژگان کلیدی به مقدار ذکر شده نیز ضمیمه گردد.

5. مقاله ارسالی باید در محیط word 2007، با حداقل 3500 و حداکثر 7500 کلمه تنظیم و منحصراً از طریق سامانه اینترنتی (fhi.hekmateislami.com) ارسال شود.

6.متن مقاله با قلم Blotus14، متن عربی IRBadr12 و متن انگلیسی Times New Roman12 تنظیم گردد.

7.همة توضیحات اضافی و معادل انگلیسی اسامی خاص یا اصطلاحات در پایین همان صفحه در پاورقی آورده شود.

8.نظام ارجاعات در فصلنامه به صورت درون متنی می‌باشد و ارجاعات مقاله پس از نقل قول یا مطلب استفاده شده، درون متن و داخل پرانتز به شکل ذیل تنظیم گردد:

الف) منابع فارسی: نام خانوادگی نویسنده، سال نشر، شماره جلد (در صورتی که اثر دارای بیش از یک جلد باشد) و شماره صفحه؛ مثل (مطهری، 1380، ج11، ص194)

ب) منابع لاتین: نام خانوادگی، سال نشر، جلد، صفحه؛ مثل (Kant, 1998, p.71)

ج) استناد به مطلب فردی در کتاب یا مقاله فرد دیگر بدین صورت می‌باشد. (مطهری به نقل از معلمی، 1394، ج2، ص38)؛ و در منابع لاتین بدین صورت عمل گردد. (Plato Qouted in Smith, 2014, p145)

د) تا سه نویسنده اسامی تمامی نویسندگان به همراه تاریخ و شماره صفحه نوشته می‌شود، اما در صورت بیش از سه نویسنده، ابتدا نام خانوادگی نویسنده اول و عبارت «و دیگران»، تاریخ و شماره صفحه نوشته می‌شود. مثل (حسینی و دیگران، 1389، ص89).

هـ) در صورت ارجاعات متوالی در یک‌جا، منابع مختلف از یک یا چند نویسنده با نقطه ویرگول «؛» از یکدیگر جدا می‌شوند. مثل (ابن‌سینا، 1415ق، ج2، ص250؛ 1417ق، ص15) و (ابن‌سینا، 1417ق، ص150؛ صدرالدین شیرازی، 1422ق، ج2، ص180).

و) در صورت تکرار همان منبع قبلی از واژه «همان، شماره جلد و شماره صفحه» و تکرار نویسنده از واژه «همو» به همراه تاریخ انتشار منبع، شماره جلد و شماره صفحه و در صورت استفاده از همان منبع و همان صفحه از کلمه «همانجا» استفاده شود. همچنین در منابع لاتین از واژه Ibid به همراه شماره صفحه استفاده شود.

مثال: ارجاع اول به صورت (ابن‌سینا، 1417ق، ج2، ص250) می‌باشد و اگر از بخش دیگری از همان منبع استفاده شود؛ ارجاع بدین‌صورت (همان، ج2، ص255) و اگر به کتاب دیگری از همان نویسنده ارجاع داده شود؛ ارجاع بدین‌صورت (همو، 1423ق، ص165) می‌باشد.

9. فهرست منابع مورد استفاده با رعایت ترتیب الفبایی نام خانوادگی نویسندگان، تاریخ انتشار و عنوان اثر به شکل ذیل در آخر مقاله درج شود:

الف) کتاب:

- کتاب‌های تک نویسنده‌ای: نام خانوادگی، نام نویسنده (تاریخ انتشار). نام کتاب (Italic) (شماره مجلدات مورد استفاده). نام مترجم(در صورت وجود). نوبت چاپ (برای چاپهای دوم به بعد). محل انتشار: ناشر.

مثال: فارابی، محمدبن‌محمد (1405ق). فصوص الحکم. تحقیق محمدحسن آل‌یاسین. چاپ دوم. قم: بیدار.

مثال: صدرالدین شیرازی، محمدبن ابراهیم (1985م). الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة (ج2 و 5). بیروت: داراحیاء التراث.

Kirwan, C. (1993). Aristotle: Metaphysics, books gama, delta, epsilon. 2nd edition. Oxford: Oxford university press.

- کتاب‌های تا سه نویسنده‌ای: همانند تک‌نویسنده‌ای است فقط بین نام‌‌های نویسندگان از علامت «؛» استفاده می‌شود.

مثل: صانعی، سیدحسن؛ صانعی، نیره‌السادات (1389). پاسخ به شبهات در شبهای پیشاور. تهران: مشعر.

- بیش از سه نویسنده: نام‌خانوادگی،  نام نویسنده اول و سپس عبارت «و دیگران» و برای منابع لاتین از عبارت «et. al»، تاریخ انتشار و بقیه مانند کتاب تک‌نویسنده‌ای ذکر می‌گردد.

مثل: نوربالا، احمدعلی و دیگران (1385). نگاهی بر سیمای سلامت روان در ایران. تهران: رشد.

Spilka, B. and et.al. (2003). The psychology of religion: An emperical approach. London: Gulford.

- کتاب‌هایی که حاصل کار جمعی است بدین صورت نوشته می‌شود.

مثال: شرح المصطلحات الکلامیه (1415ق). مشهد: آستان قدس رضوی، بنیاد پژوهشهای اسلامی.

همچنین ارجاع درون متنی چنین کتابهای بدین صورت نوشته می‌شود. (شرح المصطلحات الکلامیه، 1415ق، ص250).

- کتاب‌هایی که نویسنده مشخصی ندارد، عنوان در ابتدا به همراه تاریخ نشر نوشته می‌شود.

- کتاب‌هایی که مصحح، مترجم، شارح و جز اینها دارد بعد از عنوان کتاب ذکر می‌گردد.

مثال:‌ سبزواری، هادی‌بن‌مهدی (1384). شرح المنظومة (ج2). صححه و علق علیه حسن‌زاده آملی؛ تقدیم و تحقیق مسعود طالبی. چاپ سوم. تهران: نشر ناب.

ب) مقاله:

- مقالات تک‌نویسنده‌ای:

نام خانوادگی، نام نویسنده (تاریخ انتشار). «عنوان مقاله». عنوان نشریه (Italic)، شماره دوره (شماره مجله)، شماره صفحات.

مثال: سلیمانی‌امیری، عسکری (1394). «تقریر برهان صدیقین آقاعلی مدرس زنوزی». فصلنامه حکمت اسلامی، 2 (2)، ص9-32.

-  مقالات  سه نویسنده‌ای و بیش از سه نویسنده همانند کتاب عمل شود.

ج) مقالات ارائه شده در سمینار یا همایش:

نام‌خانوادگی، نام نویسنده (تاریخ انتشار). «عنوان مقاله». در: نام‌خانوادگی، نام گردآورنده مجموعه مقالات. عنوان کتاب (Italic) (صفحات مقاله). محل نشر: ناشر.

مثال: شکراللهی، نادر (1389). «وضعیت حکمت عملی در فلسفه اسلامی». در: لک‌زایی، شریف. سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه (ص57-73). قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.

 

د) مدخل واژه‌نامه، دایره‌المعارف و دیگر مراجع مشابه

همانند مقالات همایش یا مجموعه مقالات عمل شود.

Ao, C. (1971) “Definition”. In: Encyclopedia Britannica (P.173-174). USA: William Benton.

هـ) منابع اینترنتی:

 نام خانوادگی، نام نویسنده (تاریخ). «عنوان مقاله». نام نشریه (Italic)، شماره دوره (شماره مجله)، شماره صفحه. بازیابی تاریخ دسترسی، از نام URL صفحه اینترنتی.

مثال: صدرا، علیرضا (1393). «حکمت حکمت مدنی». فصلنامه حکمت اسلامی، 1 (3)، ص9-30. بازیابی 20 بهمن 1394، از www.noormags.com

 

Massimi, Michela (2015). “Working in a new world: Kuhn, constructivism, and mind-dependence”. Studies in History and Philosophy of Science Part A, 51, P.83-89. Retrived 20 Apr. 2015, from: http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0039368114000892

 

و) پایان‌نامه

نام‌خانوادگی، نام نویسنده (تاریخ). عنوان پایان‌نامه (Italic). پایان‌نامه کارشناسی ارشد یا دکتری نام رشته، نام دانشگاه، نام دانشکده.

عظیمی، مهدی (1391). دگردیسی مدخل فرفوریوس در منطق دوره اسلامی. پایان‌نامه دکتری فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه تهران، دانشکده الهیات.

 

 10. در ارجاع به کتب چندجلدی، شماره جلدهای استناد داده شده بعد از عنوان کتاب داخل کمانک () ذکر گردد.

مثل: جوادی آملی، عبدالله (1376). رحیق مختوم: شرح حکمت متعالیه (ج5و6). تنظیم حمید پارسانیا. قم: اسراء.

11. اگر محل نشر، ناشر و تاریخ منابع استنادی مشخص نبود به ترتیب در منابع فارسی از عبارات «بی‌جا»، «بی‌نا» و «بی‌تا» داخل کروشه استفاده شود. همچنین در منابع لاتین نیز به ترتیب از عبارات S.L, S.N, and S.D استفاده شود.

مثال: ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (بی‌تا). الهیات من الشفاء. ]بی‌جا: بی‌نا[.

Ayer, Alfred Jules (1949). Language truth and logic. [S.L: S.N.]

 

کلیه حقوق مادی و معنوی مقالات برای فصلنامه حکمت اسلامی محفوظ است و آن دسته از نویسندگان محترمی که مقاله آنها در این فصلنامه منتشر شده  و یا درصدد انتشار مقاله منتشره خود در مجموعه ‏مقالات یا بخشی از یک کتاب هستند، لازم است با ارائه درخواست کتبی، موافقت فصلنامه را اخذ کنند.