گفتمان حکمت مدنی متعالی؛ چرایی، چیستی و چگونگی؟

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار وعضو هیئت علمی دانشگاه تهران

چکیده

مسأله: «حکمت مدنی» است. یا «حکمت اجتماعی و سیاسی» می‌باشد. پرسش اصلی: «حکمت مدنی چه می‌باشد»؟ پرسشهای فرعی: چرا؟ چیست؟ چگونه؟ چهارچوب نظری: هم فلسفه و حکمت، هم سیاسی یا مدنی و به‌ویژه آمیزه اینها یعنی فلسفه سیاسی یا حکمت مدنی، همواره و همچنان پرسش انگیز بوده و چالش خیز می‌باشند. پدیده مدنی یعنی اجتماعی و سیاسی و سیاست: فراهم آمده مراتب سه‌گانه هستی، چیستی و چگونگی است. پیش فرض: علم مدنی یعنی پدیده‌شناسی اجتماعی و سیاسی به تناظر پدیده مدنی فراگیر مراتب سه‌گانه: هستی‌شناسی، چیستی‌شناسی و چگونگی‌شناسی است. فرضیه: «حکمت مدنی: هستی‌شناسی و چیستی‌شناسی اجتماعی و سیاسی است». توضیح فرضیه: منظور شناخت هستی حقیقی و چیستی یقینی چگونگی واقعی سیاسی می‌باشد. حکمت مدنی: مراتب دو گانه پدیده و پدیده‌شناسی اجتماعی و سیاسی است. به تعبیری شناخت حقیقت و ماهیت واقعیت سیاست است. مراد تبیین حکمت سیاسی بمنظور ترسیم سیاست حکمت میباشد. روش شناسی: تحلیل متن و محتوایی پدیده و پدیده‌شناسی فلسفه سیاسی و آثار و آراء صاحب نظران برجسته سیاسی در این زمینه است. نتیجه: گفتمان و الگوی حکمت مدنی متعالی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Discourse of Transcendental Civil Wisdom Why, What and How

نویسنده [English]

  • alireza sadra
An associate professor and faculty member at Tehran University.
چکیده [English]

The subject matter is “civil wisdom”, i.e. “the social and political wisdom”. The main question is “What is civil wisdom?” Secondary questions are why, what, and how. The theoretical framework is both philosophy and wisdom, both political and civil, and particularly the mixture of the two, namely political philosophy or civil wisdom, all have always been thought-provoking questions and challenging. Civil phenomena namely the political and social aspects come out of three phases: whether it is there, what it is, and how it is.
The presupposition is that civil science, i.e. social and political phenomenology, parallel to civil phenomena, encompasses the three phases of ontology, epistemology (knowing that what something is), and knowing how it is. Hypothesis: “civil wisdom is: ontology and knowing social and political phenomena”. By the explanation of the hypothesis, I mean to know the true being, what-ness for certain, and how political reality is. Civil wisdom is of two phases of phenomena and social and political phenomenology; as it were, to know the nature and truth of political reality. I intend to explain the political wisdom in order to illustrate the policy of wisdom. The method is to analyze the text and content of the phenomena and phenomenology of political philosophy, and the works and views of the elite politicians in this field. The conclusion is the discourse and pattern of transcendental civil wisdom.

کلیدواژه‌ها [English]

  • discourse
  • wisdom
  • philosophy
  • civil
  • social
  • political
  • politics
  • transcendental
  1. ارسطو(1356). اخلاق نیکوماخس. (ج2). ترجمه سید ابوالقاسم پورحسینی.تهران: دانشگاه تهران.
  2. اشتراوس، لئو (1373). فلسفه سیاسی چیست؟. ترجمه فرهنگ رجایی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگ.
  3. چالمرز، آلن(1374). چیستی علم، درآمدی بر مکاتب علم شناسی فلسفی. ترجمه سعید زیبا کلام. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
  4. دریفوس، هیوبرت و رابینو، پل، فوکو(1376). فراساخت‌گرایی و هرمنیوتیک. ترجمه حسین بشیریه. تهران: نشر نی.
  5. صدرالدین شیرازی، محمدبن‌ابراهیم (1375). شواهد ربوبیه. چاپ دوم. ترجمه و تفسیر جواد مصلح. تهران: سروش.
  6. ـــــــــــــــ (1362).مبدأ و معاد، ترجمه احمدبن‌محمد حسینی اردکانی. به کوشش عبدالله انوار. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
  7. فارابی، محمد(1364). احصاء علوم. ترجمه حسین خدیو جم. چاپ دوم. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
  8. ـــــــــــــــ (1404ق).اندیشه‌های اهل مدینه فاضله. چاپ دوم.ترجمه سید جعفر سجادی. تهران: طهوری.
  9. فوکو، میشل (1392). ایرانی‌ها چه رؤیایی در سر دارند؟. چاپ ششم. ترجمه حسین معصومی همدانی. تهران: هرمس.
  10. کانت، ایمانوئیل (1362). سنجش خرد ناب، ترجمه میر شمس‌الدین ادیب سلطانی، تهران: امیرکبیر.
  11. گنون، رنه (1378). بحران دنیای متجدد. چاپ دوم. ترجمه ضیاء‌الدین دهشیری. تهران: امیرکبیر.
  12. گیبینز، جان آر و ریمر، بو(1381). سیاست پست مدرنیسم. درآمدی بر فرهنگ و سیاست معاصر. ترجمه منصور انصاری. تهران: نشر گام نو.
  13. لیتل، دانیل (1373). تبیین در علوم اجتماعی، درآمدی به فلسفه علم الاجتماع. ترجمه عبدالکریم سروش. تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
  14. مارش، دیوید و استوکر، جری (1378). روش و نظریه در علوم سیاسی. ترجمه امیرمحمد حاجی یوسفی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.