- ایمان، محمد تقی؛ کلاته ساداتی، احمد (1392). روش شناسی علوم انسانی نزد اندیشمندان مسلمان. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
- جوادی آملی، عبدالله (1387). «حکمت متعالیه سیاست متعالیه دارد». در: سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه: دفتر اول نشستها و گفتگوها. به اهتمام شریف لکزایی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
- حسنی، ابوالحسن (1390). حکمت سیاسی متعالیه. قم: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
- سید باقری، کاظم (1388). «هستیشناسی فلسفه سیاسی در حکمت متعالیه». فصلنامه قبسات، 14، ص138-105.
- صدرالدین شیرازی، محمدبنابراهیم (1386). الشواهد الربوبیة. تحقیق سیدجلال آشتیانی. قم: بوستان کتاب.
- ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1381). المبدا و المعاد. تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
- ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ (2011م). الحکمه المتعالیه فی اسفار العقلیه (ج3و8). بیروت: دارالمحجة البیضاء.
- عبودیت، عبدالرسول (1391). درآمدی به نظام حکمت صدرایی: انسان شناسی (ج3). تهران: سمت، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی؛ قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
- کوهن، تامس (1389). ساختار انقلابهای علمی. ترجمه سعید زیبا کلام. تهران: سمت.
- گرجیان، محمد مهدی؛ الیاسی، محمد قاسم (1391). «مبانی نظری هستی شناسی حکمت سیاسی»، آیین حکمت، 4 (13)، ص119-146.
- مهاجرنیا، محسن (1380). اندیشه سیاسی فارابی. قم: بوستان کتاب.
- واعظی، احمد (1395). درآمدی بر فلسفه سیاسی اسلامی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
1. Fedoseyev, P.N. ( 1989) “Philosophy, Science and Man”, Logic, Methodology and Philosophy of Science, VIII, Proceeding of the Eighth International Congress of Logic Methodology and Philosophy of Science, Moscow, 1987, Jens Erik Fenstand *(ed), Ivan T. Frolov and Risto Hilpinen, North-Holland Amesterdam, New York, Tokyo Elsevier Science Pub. B. V. pp 3-28