%0 Journal Article %T حرکت در عرفان و نقش آن در ظهور تعینات نظام هستی %J حکمت اسلامی %I مجمع عالی حکمت اسلامی %Z 2423-5105 %A حسینی, سیداحمد %A کیاشمشکی, ابوالفضل %D 2019 %\ 07/23/2019 %V 6 %N شماره1-پیاپی 20 (بهار 98) %P 141-162 %! حرکت در عرفان و نقش آن در ظهور تعینات نظام هستی %K حرکت %K عرفان %K حرکت‌ حبی %K حرکت ‌ظهوری %K حرکت ‌جلائی %K حرکت استجلائی %K تجلی حق %R %X به نظر حکما «موجود مادی» و به عقیده عرفا «هر موجود صاحب حیات» در حرکت است. خالق هستی که حی حقیقی است، به حرکت حبی، ظهوری، جلائی و استجلائی تجلی می‌یابد. او به‌واسطه حرکت حبی، عالم را عینیت می‌بخشد تا کمال وجود را آشکار نماید. در حرکت جلائی و استجلائی نیز نمایان شدن ذات حق برای ذات و تعینات تصور می‌شود که کمال تام خود را در مقام علمی در حقیقت محمدیه و سپس در مقام عینی و خارجی شهود نماید تا زمینه فطرت تام انسانى و مظهر ذات حق را فراهم سازد. همچنین به‌واسطه حرکت ظهوری، ذات حق می‌طلبد خود را از هویت غیبی و کنز مخفی آشکار نماید تا در همه موجودات با تجلی خاصی ظهور پیدا ‌کند. او در صدد است هر روز با اعطای صورت‌های مختلف و جدید به مخلوقات، خودش را معرفی نماید که در همه‌جا و همه‌چیز جز تجلی او امکان تصور نداشته باشد و انسان حضور حق را در عالم هستی احساس کرده و به این باور برسد که علت بقای هستی تجلی اوست که هر روز به عالم غیبی و عینی حیات می‌بخشد %U https://fhi.hekmateislami.com/article_91316_e2aedc72e51e8253c529ec2d552d2c9f.pdf