%0 Journal Article %T موضع اسلام در قبال گفت ‏وگوی میان‌دینی؛ انحصارگرایی در عین شمول‌گرایی %J حکمت اسلامی %I مجمع عالی حکمت اسلامی %Z 2423-5105 %A دهقان, رحیم %A رضانژاد, عزالدین %A قاسمی, علی %D 2017 %\ 11/06/2017 %V 4 %N شماره 2 - پیاپی 13(تابستان 1396) %P 169-190 %! موضع اسلام در قبال گفت ‏وگوی میان‌دینی؛ انحصارگرایی در عین شمول‌گرایی %K اسلام %K گفت‏ وگوی بین دینی %K مبانی گفت ‏وگو %K انحصارگرایی %K شمول گرایی %K کثرت‏ گرایی %R %X مسئله عمده در این پژوهش آن است که اسلام از کدام‏یک از رویکردهای انحصارگرایانه، شمول­ گرایانه و کثرت ‏گرایانه استقبال کرده و با اتّخاذ موضع خود، چه ظرفیتی را برای گفت‏وگو و تفاهم فراهم ساخته است؟ در پاسخ به این مسئله، پژوهش حاضر ضمن توجه به مبانی گفت ‏وگوی دینی از منظر متون اسلامی، نشان داده است که انحصارگرایی به معنای خاص در اسلام معنایی ندارد، بلکه ضمنِ رهیافت شمول‏ گرایانه معنا می ­یابد. اتّخاذ این موضع که می ­توان از آن به «انحصارگرایی در عین شمول­گرایی» تعبیر کرد، سبب ایجاد ظرفیت گسترده­ و زمینه مناسبی برای گفت ‏وگو و تعامل با دیگر ادیان ابراهیمی شده است؛ چراکه این تقریر از انحصارگرایی، ضمن اذعان به حقّانیّت مطلق یک دین و حقّانیّت نسبیِ دیگر ادیان، اسلام را به‏ عنوان مکمّل و متمّم آیین موسوی و عیسوی معرفی می‌کند. افزون بر این، توجه به حوزه اخلاق و نجات در رهیافت کثرت‏ گرایانه نیز در غنا بخشیدن به ظرفیت گسترده­ اسلام برای گفت وگو، بی ­تأثیر نبوده و موضع اسلام را در قبال مسئله تعامل و گفت ‏وگوی دینی تقویت کرده است. روش مقاله در مراجعه به آرا و آموزه­ ها، استنادی و در تبیین محتوا، توصیفی ـ تحلیلی است. %U https://fhi.hekmateislami.com/article_53386_2d0c2835f026d2559cc42d3c90bff0f2.pdf