%0 Journal Article %T علل خودداری علامه طباطبایی از بکارگیری معارف عرفانی در فلسفه ورزی با تأکید بر آرای آیت الله جوادی آملی %J حکمت اسلامی %I مجمع عالی حکمت اسلامی %Z 2423-5105 %A فرزین فر, احمد %A الهی منش, رضا %A نوروزی, اصغر %D 2022 %\ 01/03/2022 %V 8 %N شماره3-پیاپی 30 -پاییز1400) %P 93-112 %! علل خودداری علامه طباطبایی از بکارگیری معارف عرفانی در فلسفه ورزی با تأکید بر آرای آیت الله جوادی آملی %K شهود عرفانی %K یقین روان‌‌شناختی %K یقین منطقی %K علامه ‌طباطبایی %K آیت‌الله جوادی آملی %R %X در حکمت متعالیه برخلاف فلسفه ‌‌مشّاء، معارف فلسفی و عرفانی به هم وابسته‌‌اند. اما علامه طباطبایی با بازگشت به روش مشّائی، از معارف عرفانی در فلسفه‌‌اش استفاده نکرد. این جستار با روش توصیفی ـ تحلیلیِ آراء استاد جوادی آملی، علل این تغییر در مشی علامه را بررسی می‌‌کند و در نهایت روشن می‌‌شود که اولاً معرفت شهودی مادامی که در نفس مکاشِف به‌صورت علم حضوری است، دارای مفهوم نیست و در نتیجه قابلیت استفاده در تعاریف و استدلالات فلسفی را ندارد. ثانیاً معرفت شهودی، یقینی روان‌شناختی است که ضابطه ‌‌منطقی برای اثبات داده‌‌های آن وجود ندارد. بنابراین در فلسفه ‌‌برهان‌‌محور کارآیی ندارد. ثالثاً اگر مکاشِف، آن معارف را در قالب قضیه بیان کند، به دلیل امکان خطا یا شخصی بودن یقینِ حاصل از آن، برای کاربرد در فلسفه باید با برهان اثبات شود تا به یقین واقعی تبدیل شود. اما دراین‌صورت، به‌خاطر تبدیل شدن به معرفت فلسفی حجت است نه به‌خاطر اینکه معرفت شهودی است. %U https://fhi.hekmateislami.com/article_142797_e9c9ed205f6d24a025932ec420342e20.pdf