حرکت در عرفان و نقش آن در ظهور تعینات نظام هستی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری عرفان اسلامی جامعة المصطفی العالمیة

2 استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه امیرکبیر

چکیده

به نظر حکما «موجود مادی» و به عقیده عرفا «هر موجود صاحب حیات» در حرکت است. خالق هستی که حی حقیقی است، به حرکت حبی، ظهوری، جلائی و استجلائی تجلی می‌یابد. او به‌واسطه حرکت حبی، عالم را عینیت می‌بخشد تا کمال وجود را آشکار نماید. در حرکت جلائی و استجلائی نیز نمایان شدن ذات حق برای ذات و تعینات تصور می‌شود که کمال تام خود را در مقام علمی در حقیقت محمدیه و سپس در مقام عینی و خارجی شهود نماید تا زمینه فطرت تام انسانى و مظهر ذات حق را فراهم سازد. همچنین به‌واسطه حرکت ظهوری، ذات حق می‌طلبد خود را از هویت غیبی و کنز مخفی آشکار نماید تا در همه موجودات با تجلی خاصی ظهور پیدا ‌کند. او در صدد است هر روز با اعطای صورت‌های مختلف و جدید به مخلوقات، خودش را معرفی نماید که در همه‌جا و همه‌چیز جز تجلی او امکان تصور نداشته باشد و انسان حضور حق را در عالم هستی احساس کرده و به این باور برسد که علت بقای هستی تجلی اوست که هر روز به عالم غیبی و عینی حیات می‌بخشد

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Motion in Mysticism and its Role in the Appearance of the Determinations of Hierarchy of Being

نویسندگان [English]

  • Sayed Ahmad Hoseini 1
  • abulfazl kiashemshaki 2
1 A PhD. student of Islamic mysticism at al-Mustafa International University
2 An assistant professor and faculty member at Amir Kabir University
چکیده [English]

Every material thing, philosophers hold, and every living thing, mystics say, are in constant motion. The Creator, the true Living One, manifests Himself through the motion of love, of epiphany, of clarifiaction, and of illumination.
    Through the motion of love, He makes the world real in order to develop the perfection of being. Through the motion of clarification and illumination, His holy Essence appears for Himself and thus determinations can be thought to develop their perfection in Muhammadan Reality as the station of knowledge and then to observe them in the station of outside reality thus paves the way for the human full innate nature and the manifestation of Divine Essence. Likewise, through the motion of epiphany, the holy Essence demands to bring Himself from the hidden Ipseity and Hidden Treasure into appearance thus He manifests Himself in all beings through a particular epiphany. Every day, He comes to introduce Himself through different and fresh forms He gives to the creatures in a way that nothing nowhere might be conceived unless His epiphany.
    In this way, man may feel the presence of the Truth Almighty in the world of being and comes to believe that, as the cause of persistence of being, His epiphany gives life to the hidden and actual worlds day by day.

کلیدواژه‌ها [English]

  • motion
  • mysticism
  • motion of love
  • motion of epiphany
  • motion of clarification
  • motion of illumination
  • epiphany
  1. قرآن کریم

    1.  ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله (1379). النجاة. چاپ دوم.‏ تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
    2.  ابن‌عربى‏، محیى‌الدین (1370). فصوص‌الحکم. (ج1). مصحح ابوالعلاء عفیفى. چاپ دوم.‏ تهران: انتشارات الزهراء.
    3.  ـــــــــــــــــــــ (بی‌تا). الفتوحات المکیة. (ج1-4). بیروت: دار الصادر.
    4.  ابن‌فارس، احمد‌بن‌فارس (بی‌تا). معجم مقاییس اللغه (ج2). مصحح هارون. عبدالسلام محمد. قم: مکتب‌ الاعلام الاسلامی.
    5. ابن‌منظور، محمد‌بن‌مکرم‏ (بی‌تا). لسان‌العرب. (ج10). چاپ سوم. بیروت: دار الصادر.
    6.  ابونصرسراج ،‏ عبدالله‌بن‌علی (1914م). اللمع فی‌التصوف‏. مصحح رینولد آلین نیکلسون. لیدن: مطبعه بریل.
    7.  امینی‌نژاد، علی (1394) حکمت عرفانی. تحریری از درس‌های عرفان نظری استاد یدالله یزدان‌پناه. چاپ سوم. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام‌خمینی(ره).
    8.  بستانى، فؤاد افرام‏ (1375). فرهنگ ابجدى. چاپ دوم. تهران: اسلامی.
    9. پاپکین، ریچارد و استرول، آوروم (1384). کلیات فلسفه. ترجمه: سیدجلال‌الدین مجتبوی. چاپ بیست و دوم. تهران: انتشارات حکمت.
    10. تفتازانی، مسعود‌بن‌عمر (1409ق). شرح‌المقاصد (ج2). قم: منشورات الشریف‌الرضی.
    11. تلمسانى‏، سلیمان‌بن‌على (1371). شرح منازل‌السائرین (ج2). مصحح عبدالحفیظ منصور. قم: انتشارات بیدار.
    12. جامى‏، عبدالرحمن (1370). نقد النصوص فی شرح نقش الفصوص‏. مصحح سیدجلال‌الدین آشتیانى. چاپ دوم. ‏تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى.
    13. جندی، مؤیدالدین (1423ق). شرح فصوص‌الحکم. مصحح سیدجلال‌الدین آشتیانى. چاپ دوم. قم: بوستان کتاب.
    14. حسن‌زاده آملى‏، حسن (1385). ده رساله فارسى‏. قم: الف لام میم‏.
    15. ــــــــــــــــــــــ (1378). ممد الهمم در شرح فصوص الحکم‏. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامى‏.
    16. ــــــــــــــــــــــ (1362). رساله وحدت از دیدگاه عارف و حکیم. ‏تهران: فجر.
    17. ـ. ـــــــــــــــــــــ (بی‌تا). گشتی در حرکت. تهران: مرکزنشر فرهنگی رجاء.
    18. حلاج‏، حسین‌بن‌منصور (1386). مجموعه آثار حلاج‏. مصحح قاسم میرآخورى. تهران: انتشارات شفیعى.
    19. حمزه فنارى، شمس‌الدین محمد (1388). مصباح الانس (ج2). ترجمه محمدحسین ناییجى. قم: آیت اشراق.
    20. راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد (بی‌تا). مفردات ألفاظ القرآن.‏ بیروت: دار القلم‏.
    21. سجادى‏، سیدجعفر (1373). فرهنگ معارف اسلامى (ج1). چاپ سوم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.‏
    22. سلمى، ابوعبدالرحمن محمد‌بن‌الحسین (1385). نخستین زنان صوفى. ترجمه ‏مریم حسینى. ‏تهران‏: نشر علم‏.
    23. سهروردى، شهاب‌الدین (1427ق). عوارف‌المعارف. (ج1). مصحح احمدعبدالرحیم السایح و توفیق على وهبة. قاهره: مکتبة الثقافة الدینیة.
    24. صدرالدین قونیوی، محمدبن‌اسحاق (1374). مفتاح الغیب (مصباح الأنس). مصحح محمد خواجوى. ‏تهران: انتشارات مولی.
    25. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1371). النصوص. مصحح سیدجلال‌الدین آشتیانی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
    26. صدرالدین‌شیرازى، محمد‌بن‌ابراهیم‏ (1981م) الحکمة المتعالیة فی‌الأسفار العقلیة الأربعة. (ج3،9). چاپ سوم. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
    27. طباطبایى، سیدمحمدحسین‏ (1387). ترجمه و شرح نهایةالحکمة (ج2). چاپ دوم. قم: بوستان کتاب.
    28. عبدالقادرجیلانى، عبد‌القادربن ابی‌صالح (1386). سر الأسرار. ترجمه مسلم زمانی و کریم زمانی. چاپ دوم. تهران: نشر نی.
    29. عطار نشابوری‏، محمدبن‌ابراهیم (1376). لسان‌الغیب. مصحح حسین‌حیدر خانى مشتاقعلى. ‏تهران: انتشارات سنائى.
    30. غراب، محمود محمود (1416ق). شرح فصوص‌الحکم من کلام الشیخ‌الاکبر. چاپ دوم. دمشق: بی‌نا.
    31.  فرغانى‏، سعیدالدین‌بن‌محمد (1379). مشارق الدراری شرح تائیه ابن‌فارض.‏ مصحح رضا مرندى. چاپ دوم. قم: دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات.
    32. فروغی، محمدعلی (1383). سیرحکمت در اروپا. تهران: هرمس.
    33. 33. فیض کاشانى، محمدبن‌شاه مرتضى (1375). أصول‌المعارف. مصحح سیدجلال‌الدین آشتیانى. چاپ سوم. قم: دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات.
    34. قیصری، داود (1375). شرح فصوص‌الحکم. محقق و مصحح سیدجلال‌الدین آشتیانی. تهران: شرکت علمی و فرهنگی.
    35. قیصرى، داود بن محمود (1394). شرح فصوص‌الحکم. (ج1،2). محقق آیت‌الله حسن حسن‌زاده آملی. چاپ سوم. قم: بوستان کتاب.
    36. 36. ــــــــــــــــــــــــ ‏(1381). رسائل قیصرى‏ (نهایت‌البیان فی درایة الزمان). مصحح سیدجلال‌الدین آشتیانى‏. چاپ دوم. تهران: مؤسسه پژوهشى حکمت و فلسفه ایران.
    37. کاپلستون، فردریک (1375). تاریخ فلسفه یونان و روم (ج1). ترجمه سیدجلال‌الدین مجتبوی. چاپ سوم. تهران: سروش.
    38. کاشانى، ع‍ب‍دال‍رزاق‌ب‍ن‌‌ج‍لال‌الدی‍ن‌ (1380). مجموعه رسائل و مصنفات کاشانى. چاپ دوم. قم: میراث مکتوب.
    39. ــــــــــــــــــــــــــــــ (1426ق). اصطلاحات الصوفیة. بیروت: دارالکتب العلمیه.
    40. کلاباذى، ابوبکرمحمدبن‌ابراهیم و شریعت، محمدجواد (1371). کتاب التعرف‏. مصحح عبدالحلیم محمود طه عبدالباقى سرور. تهران: اساطیر.
    41. گروهى از نویسندگان (1384). آشنایان ره عشق. مصحح محمودرضا اسفندیار. چاپ سوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهى.
    42. مزیدى‏، احمد فرید (1427ق). الإمام الجنید سید الطائفتین. بیروت: دار الکتب العلمیة.
    43. هلزی‌هال، لویس ویلیام (1383). تاریخ و فلسفه علم. ترجمه عبدالحسین آذرنگ. چاپ سوم. تهران: سروش.